تنها
مرا در سینه پنهان کن رهم ده در دل پر مهر و احساست مرا مگذار تنها ای دلیل
راه امیدم بهشتم ٰاسمانم شعر جاویدم مرا بگذار تا عمری اسیر آرزو باشم سرا پا گفتگو باشم مرا بگذار تا مستانه درپای تو آویزم مرا مگذار تا دور از تو ای هستی تبه گردم مرا بگذار تا کاخی برایت از وفا سازم مران از سینه یادم را مرا از کف مده اسان
مده امیدم، جاویدم به لوح عشقمان پایان
امید روزهای قشنگ زندگیم سلام
ازدیاری غریب اما آشنا به عطروجودت برایت ازقلبی بی تاب توودیدگانی اشک آلود از غم هجر
شنبه 15 آذر 1387 - 9:33:51 AM